Kalkulator proporcji
![Kalkulator proporcji](/media/images/ratio_calculator.webp)
W matematyce koncepcja korelacji jest szeroko stosowana: liczby, linie, figury płaskie, obiekty trójwymiarowe i tak dalej. Jest oznaczony jako proporcja: a:b lub a/b. Na przykład, jeśli jeden bok trójkąta ma 4 centymetry, a drugi 6 centymetrów, ich stosunek można wyrazić jako 4:6, czyli 2:3 w skrócie.
A i b mogą być różnymi obiektami/wartościami: od masy i odległości po budynki, ludzi, zwierzęta. Najczęściej współczynnik stosuje się do ekranów/wyświetlaczy, filmów i wideo, a także produktów drukowanych: gazet, czasopism, fotografii.
Typowe współczynniki proporcji
Tradycyjnie wyrażenie a:b można przedstawić jako stosunek szerokości do wysokości. Zamiast a i b często używane są również x i y. Metry, centymetry, cale, piksele i wszelkie inne zmierzone wartości mogą służyć jako jednostki miary. W życiu codziennym najczęściej spotykamy się z następującymi relacjami:
- 1:1. Przy tej samej wysokości i szerokości płaski obiekt to kwadrat: 10 x 10 centymetrów, 1080 x 1080 pikseli. Ten format jest powszechny w sieciach społecznościowych: Facebook, Twitter, Instagram i jest domyślnie stosowany do wszystkich awatarów (szablonów profili). Nawet w przypadku załadowania szerokiego lub wysokiego obrazu jest on nadal konwertowany do formatu 1:1, po czym jest obcinany na krawędziach i wyświetlany jako kwadrat (na stronie głównej) i kółko w wiadomościach/korespondencji.
- 3:2. Ten format odpowiada filmowi 35 mm, a po przeliczeniu na piksele to 1080x720. W calach można to wyrazić jako 6:4, czyli nominalnie 3:2. Ten współczynnik występuje na wszystkich filmach 35 mm i filmach fotograficznych, a zatem dotyczy wszystkich zdigitalizowanych materiałów wideo i fotograficznych tego formatu.
- 4:3. Na każde 4 jednostki szerokości przypadają 3 jednostki wysokości. Ten format od dawna był jedynym i niekwestionowanym formatem dla telewizji analogowej, a także dla wyświetlaczy komputerowych, produkowanym ze współczynnikiem proporcji 4: 3 aż do początku XXI wieku. Standardowe rozdzielczości dla tego formatu: 640x480, 720x576, 1024x768. Pomimo wyparcia monitorów „kwadratowych” przez monitory szerokoekranowe, proporcje 4:3 nadal są pożądane, zwłaszcza podczas pracy ze zdigitalizowanymi materiałami telewizyjnymi i filmowymi.
- 16:9. Jak sama nazwa wskazuje, na każde 16 jednostek szerokości przypada 9 jednostek wysokości. Ten format nazywa się „panoramicznym” i dziś jest najpopularniejszy. Współczynnik proporcji 16:9 jest szeroko stosowany w kinie, telewizji cyfrowej i technologii komputerowej, to właśnie w tym formacie powstaje obecnie ponad 90% wszystkich treści wideo. Jego standardowe rozdzielczości to 1280x720, 1600x900, 1920x1080, 3840x2160.
W wymienionych współczynnikach pierwsza liczba zawsze domyślnie określa szerokość, a druga wysokość. Dotyczy to nie tylko aplikacji kinowych, telewizyjnych i komputerowych, ale także statycznych materiałów fotograficznych (np. prezentacji) wyświetlanych na wyświetlaczach/ekranach.
Kinowe proporcje obrazu
W starszych (analogowych) formatach filmów rozmiar obrazu zawsze odpowiada fizycznemu rozmiarowi obszaru filmu między końcowymi perforacjami. Uniwersalny standard – z ramą o wysokości 3 otworów – został przyjęty w 1892 roku przez Thomasa Edisona i Williama Dicksona.
Przy szerokości folii 35 milimetrów obszar między dolną i górną perforacją wynosi 24,89 x 18,67 milimetrów, co można przedstawić jako 1,3:1 lub 4:3. A dzięki dodaniu do filmu ścieżki dźwiękowej obszar wideo został zmniejszony do 22:16 milimetrów i wyniósł 1,375:1. W miarę rozwoju kinematografii stosowano kolejno następujące proporcje ekranu:
- 2,66:1 i 2,55:1 – od 1952 r. dla obrazów anamorficznych.
- 2,35:1 — od 1957 r. apertura jest standaryzowana w specyfikacji SMPTE.
- 2,39:1 — od 1970 r. zwiększanie szerokości kadru ułatwia „łączenie” na etapie edycji.
Najnowszy standard 2,39:1 został ukończony w 1993 roku (SMPTE 195-1993) i nadal jest używany w przemyśle filmowym. Przy konwersji sygnału analogowego z formatu filmowego na cyfrowy uzyskuje się standardowe rozdzielczości: od HD (1280×720) i Full HD (1920×1080), aż po 2K (2560×1440) i 4K (3840×2160).
Proporcje zdjęcia
Od lat dwudziestych najpopularniejszym formatem fotograficznym stał się 9x14 centymetrów. Idealnie mieszczą się w kopertach pocztowych i ułatwiają wysyłanie korespondencji.
Obecnie surowe ograniczenia dotyczące rozmiaru i proporcji zdjęć dotyczą tylko oficjalnych dokumentów: paszportów, praw jazdy, wiz. A zwykłe zdjęcia użytkowników mogą być dowolne: szerokie i wąskie, kwadratowe i panoramiczne. Najpopularniejsze proporcje zdjęć to:
- 4x6 i 5x7 cali Standardowe zdjęcia, które można umieścić w albumie fotograficznym, wysłać pocztą lub użyć do stworzenia kolażu.
- 8x10 cali. Bardziej odpowiedni do portretów i krajobrazów niż do oprawienia.
- 8,5×11 cali. Powszechny w marketingu, używany do drukowania ulotek.
- 12x18 i 18x24 cali. Te rozmiary są optymalne dla ogłoszeń, plakatów i szyldów.
- 24×36 cali. Jeden z najpopularniejszych formatów reklamy zewnętrznej, odpowiedni również na witryny sklepowe.
Dokumenty z różnych krajów wymagają zdjęć o różnych rozmiarach i proporcjach. Na przykład do wizy argentyńskiej potrzebne będzie zdjęcie o wymiarach 40 x 40 milimetrów, a do wizy belgijskiej - 35 x 45 milimetrów. Dowody elektroniczne, prawa jazdy, zgłoszenia patentowe, zaświadczenia o zwrocie - formaty zdjęć tych i wielu innych dokumentów ustalane są indywidualnie dla każdego kraju i strefy ekonomicznej.
Jeśli chodzi o standardowe arkusze papieru (w tym do drukowania dokumentów), obecnie są one reprezentowane przez sześć głównych rozmiarów: A0, A1, A2, A3, A4 i A5. Wymiary pierwszego to 841 × 1189 milimetrów, a drugiego - 148 × 210 milimetrów. Współczynnik proporcji arkuszy papieru wynosi od 2:3 do 3:4. Odpowiednio, pierwsza liczba to szerokość, a druga to wysokość.